آشنایی با شب یلدا
شب یلدا:
از مهم‌ترین مراسم‌های سنتی ایرانیان شب یلدا است ، حتی برای ایرانی های خارج از کشور هم این شب عزیز است و آن را به هیچ وجه از دست نمی دهند. همانطور که میدانید در واقع این شب به طولانی‌ترین شب سال معروف است و همینطور هم است.
شما میتوانید با خرید دسته گل شب یلدا، این شب را برای خود و عزیزانتان زیباتر کنید.
این شب با اسم شب چله هم شناخته میشود و در لغت نامه دهخدا این شب اینگونه تعریف شده است :
“شب یلدا طولانی‌ترین شب سال میباشد و در آن ایرانی ها جشن میگیرند در کنار هم بیدار میمانند و در کنار هم میرقصند ، کرسی را آماده میکنند و روی کرسی را با انواع غذاها و گل ها تزیین میکنند”
این شب دقیقا مربوط به زمانی است که ایرانیان پیرو آیین زرتشت بودند و به عنوان یکی از قدیمی ترین سنت ها در ایران باستان است و در شب سی ام آذر ماه است و در واقع قبل از گرویدن ایرانی ها به اسلام بوده است.
%20AppleWebKit%2F537.36%20(KHTML%2C%20like%20Gecko)%20Chrome%2F86.0.4240.183%20Safari%2F537.36&aac=&if=1&uid=1604487842&cid=1&v=500)
تاریخچه شب یلدا:
تاریخچه شب یلدا و قدمت آن به حدود هفت هزار سال بازمی‌گردد و تا به امروز یکی از باستانی‌ترین رویدادهای ایران است.
در زمان قدیم که مردم ایران کشاورزی می‌کردند همواره به دنبال رصد حرکات ستارگان و خورشیده بوده‌اند. مردم درک کرده بودند که وجود نور خورشید به نفع و سود کارهایشان از جمله کاشت و رشد محصولات بوده است و با رسیدن فصل پاییز که طی این اتفاق روزها کوتاه‌تر و شب‌ها بلندتر میشود، به خاطر کمبود نور خورشید محصولات به خوبی رشد نمی‌کرد و با رسیدن آخرین روز پاییز (30 آذر) به خاطر پایان شب‌های طولانی جشنی برپا و تلاش می‌کردند تا به نحوی شکرگذاری خود را برای نور بیشتر به جا بگذارند.
رانیان و بسیاری از دیگر اقوام شب یلدا را جشن میگیرند. این شب در نیم‌کره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن زمان به بعد طول روز بیشتر و طول شب کوتاه‌تر میشود. مراسم شب یلدا (شب چله) از طریق ایران به قلمرو رومیان راه یافت و جشن ساتورن خوانده می‌شد.
واژه یلدا به معنای زایش زادروز و تولد است. ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر می‌شوند و تابش نور ایزدی افزونی می‌یابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می‌خواندند و برای آن جشن بزرگی برپا می‌کردند و از این رو به دهمین ماه سال دی (دی در دین زرتشتی به معنی دادار و آفریننده) می‌گفتند که ماه تولد خورشید بود.
