1)پیوند روی ریشه ی گل رز:
عمل پیوند روی ریشه بیشتر برای ایجاد و ازدیاد اقسام گل سرخهای پاکوتاه بکار می رود. موقع و فصل مناسب این پیوند پاییز یا اواخر زمستان است که باید در گلخانه انجام شود.
بهترین پایه برای اینکار ریشه های جوان نسترن های کوهی است که یا بوسیله کاشتن بذر یا جمع آوری از کوهستان ها تهیه شده باشند و قبلا آنها را در گلدان یا خزانه باید کاشت.
پیوندک را از شاخه هائی می گیرند که اواخر شهریور تا اواسط مهر ماه آنها را از بوته بریده دو سر شاخه را با قیچی زده برگهایش را مطابق دستوری که برای پیوندک شکمی داده شده چیده و بعد آنها را در جعبه هایی مملو از شن کنار هم چیده روی آنها را نیز با قشر نازکی از شن پوشانده و کمی پهن هم روی آن ریخته باشند.
ماه آبان یا اسفند ساقه های نسترن وحشی را که برای پایه حاضر کرده اند، به اندازه 10 سانتیمتر از روی ریشه بطور مورب با چاقوی تیز می برند، سپس از شاخه هائی که لای شن گذاشته اند هریک را که با قطر پایه مطابق باشد بیرون آورده قطعه ای از آن را که دارای چهار چشمه باشد نیز بطور مورب می برند، به طوری که باید دو برش را روی هم قرار دادند کاملا با یکدیگر مطابق باشد و بین آنها درز و شکافی نماند، پس از آنکه پیوندک را روی پایه قرار دادند با نخ پشمی این دو را بهم بسته اطراف آن را با چسب پیوند می پوشانند.
2)پیوند و کو پیوند:
گیاهان کو پیوند شده هنوز هم متداول هستند این گیاهان می توانند در مدت کوتاهی گل های بزرگتر و با کیفیت خوب را تولید نمایند. تکثیر گیاه با محل پیوند بخش کوچکی از ازدیاد را در دنیا تشکیل میدهد زیرا هزینه های مربوط گلخانه بالا بوده و مواظبت از گیاه گران تمام می شود و کارگر برای نگهداری گیاه در این کشورها قابل دسترسی نیست.
همچنین گیاهان پیوند شده قبل از تولید گل های با کیفیت بالا نیاز به دوره پرورش طولانی دارند. در آلمان و هلند تکثیر با پیوند هنوز یک روش تکثیر مهم محسوب میشود. زیرا در این کشورها شرایط نوری برای تولید گل نامساعد است.
برای کوپیوند گیاهان بهترین پایه در آمریکا رزا مانتی و در اروپا و اسرائیل و ایران رزا کانینا و رزا ایندیکا ) در آمریکا رزا آدوراتا نامیده می شود ( است بعد از پیوند شاخساره پایه از 3 / 1 بالای پیوند قطع می شود. شش هفته بعد )در گلخانه ( وقتی جوانه پیوند شده تولید گل کرد شاخساره پایه کاملا حذف می شود.
در برخی کشورها از تکنیک پیوند زمستانه که عبارت از پیوند پیوندک چوب نرم یک برگه بر روی پایه دانهالی در حال خواب با ریشه سخت است که این پایه رزا کانینا اینرمیس است.
3)تکثیر با قلمه:
قلمه باید 1-3 گره داشته باشد برای به تأخیر انداختن رشد جوانه محوری بالایی فقط برگ بالایی حفظ می شود تا ریشه دهی خوب انجام شود و غذای لازم را برای شاخسارهی رشد کرده فراهم کند. قلمه های نیمه خشبی آن به راحتی ریشه میدهد.
برخی از رزها نظیر رزهای زرد و بنفش قلمه آنها به سختی ریشه میدهد لذا از طریق پیوند آنها افزوده می شوند. معمولا انواع رونده و مینیاتوری و سایر رزها به جز بالایی ریشه زایی خوبی دارند.
برای جلوگیری از گال طوقه در محلول هیپوکلریت سدیم 5 / 0 درصد به مدت 15 دقیقه قرار داده می شوند. برای آنکه بتوان در مدت کوتاه تری بوته های سالم و قوی برای پایه به دست آورد یا در نبودن پایه برای پیوند یکی از اقسام گل سرخ را زیاد کرد، قلمه زدن را انتخاب کرده اند.
قلمه بعضی از نژادها و اقسام گل سرخ با کمال سهولت نتیجه میدهد و در مدت کوتاهی ریشه میدهد و با این وسیله میتوان تعدادی از یک قسم یا جور به دست آورد.
4)کاشتن دانه های گل سرخ:
در دو زمان کاشتن دانه های گل سرخ برای زیاد کردن آن مورد استفاده است. یکی برای به دست آوردن جورهای تازه و دیگری کاشتن دانه های نسترن برای تهیه پایه های جوان و سالم قابل پیوند.
برای به دست آوردن جورها و گونه های تازه ای از گل سرخ، میوه هایی را که به این منظور روی بوته ها باقی گذارده اند این میوه ها حاصل گل هائیست که با گونه یا جور دیگری گشن گیری شده یا بواسطه وجود اقسام و جورهای متنوع زیاد در اطراف آن بطور طبیعی عمل گشن گیری روی آنها انجام شده اواسط پاییز وقتی که میوه ها کاملا رسیدند، قبل از شروع سرما و یخبندان میچینند.
نشانه رسیدن میوه گل سرخ موقعی است که میوه ها رنگ انداخته و نارنجی رنگ می شوند.
ولی باید دانست در بعضی از اقسام گل سرخ مخصوصا دورگه های چای میوه ها به زحمت رنگ میاندازند و بطور کلی موقع رسیدن میوه ها بسته به نژاد، منطقه و محل کاشت فرق می کند. میوه های رسیده را باید در همان موقع چیدن، اواسط مهر یا آبان کشت کرد (زیرا دانه های میوه گل سرخ پس از چیدن خیلی زود قوه نامیه خود را از دست میدهند).
5)تکثیر با بذر:
که به منظور به دست آوردن ارقام جدید یا برای پیوند استفاده می شود. بذر کاری به صورت کرتی در پاییز صورت می گیرد. سبز نشدن آنها بدلیل عدم دریافت سرمای کافی است.
یکسال نشاءها مانده و در بهار سال دوم آنها را از کرت اصلی خارج و در خطوطی به فاصله 5 / 1 متر و فواصل بوته 20-10 سانتی? متر کشت می کنند و در خرداد ماه برای پیوند آماده می باشند.
بهترین دما برای جوانه زنی رز 18 درجه است. برای زیاد کردن اقسام بوته های گل سرخ راه های متعددی وجود دارد که هریک از آنها به نسبت خواصی که دارد، می تواند مورد استفاده علاقمندان واقع گردد.
امیدواریم که اطلاعات کافی و مفیدی در اختیارتان قرار داده باشیم.